Guru Granth Sahib Ang 167 – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ ੧੬੭
Guru Granth Sahib Ang 167
Guru Granth Sahib Ang 167
ਜਿਤਨੀ ਭੂਖ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਹੈ ਤਿਤਨੀ ਭੂਖ ਫਿਰਿ ਲਾਗੈ ॥
Jithanee Bhookh An Ras Saadh Hai Thithanee Bhookh Fir Laagai ||
The more one feels hunger for other tastes and pleasures, the more this hunger persists.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੮) ੪:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਵੇਚੇ ਸਿਰੁ ਗੁਰ ਆਗੈ ॥
Jis Har Aap Kirapaa Karae So Vaechae Sir Gur Aagai ||
Those unto whom the Lord Himself shows mercy, sell their head to the Guru.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੮) ੪:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ॥੪॥੪॥੧੦॥੪੮॥
Jan Naanak Har Ras Thripathiaa Fir Bhookh N Laagai ||4||4||10||48||
Servant Nanak is satisfied by the Name of the Lord, Har, Har. He shall never feel hungry again. ||4||4||10||48||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੮) ੪:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੨
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
Gourree Bairaagan Mehalaa 4 ||
Gauree Bairaagan, Fourth Mehl:
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ ੧੬੭
ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਆਸ ਨਿਤ ਕਿਉ ਦੇਖਾ ਹਰਿ ਦਰਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
Hamarai Man Chith Har Aas Nith Kio Dhaekhaa Har Dharas Thumaaraa ||
Within my conscious mind is the constant longing for the Lord. How can I behold the Blessed Vision of Your Darshan, Lord?
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੩
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਜਿਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਸੋ ਜਾਣਤਾ ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਬਹੁਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
Jin Preeth Laaee So Jaanathaa Hamarai Man Chith Har Bahuth Piaaraa ||
One who loves the Lord knows this; the Lord is very dear to my conscious mind.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੩
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਹਉ ਕੁਰਬਾਨੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਿਰਜਨਹਾਰਾ ॥੧॥
Ho Kurabaanee Gur Aapanae Jin Vishhurriaa Maeliaa Maeraa Sirajanehaaraa ||1||
I am a sacrifice to my Guru, who has re-united me with my Creator Lord; I was separated from Him for such a long time! ||1||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੧:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੪
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਮ ਪਾਪੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ॥
Maerae Raam Ham Paapee Saran Parae Har Dhuaar ||
O my Lord, I am a sinner; I have come to Your Sanctuary, and fallen at Your Door, Lord.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੫
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਮਤੁ ਨਿਰਗੁਣ ਹਮ ਮੇਲੈ ਕਬਹੂੰ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Math Niragun Ham Maelai Kabehoon Apunee Kirapaa Dhhaar ||1|| Rehaao ||
My intellect is worthless; I am filthy and polluted. Please shower me with Your Mercy sometime. ||1||Pause||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੫
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਹਮਰੇ ਅਵਗੁਣ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਹੈ ਬਹੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਰਿ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ॥
Hamarae Avagun Bahuth Bahuth Hai Bahu Baar Baar Har Ganath N Aavai ||
My demerits are so many and numerous. I have sinned so many times, over and over again. O Lord, they cannot be counted.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੨:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੬
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਤੂੰ ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ॥
Thoon Gunavanthaa Har Har Dhaeiaal Har Aapae Bakhas Laihi Har Bhaavai ||
You, Lord, are the Merciful Treasure of Virtue. When it pleases You, Lord, You forgive me.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੨:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੬
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ਰਾਖੇ ਗੁਰ ਸੰਗਤੀ ਉਪਦੇਸੁ ਦੀਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਛਡਾਵੈ ॥੨॥
Ham Aparaadhhee Raakhae Gur Sangathee Oupadhaes Dheeou Har Naam Shhaddaavai ||2||
I am a sinner, saved only by the Company of the Guru. He has bestowed the Teachings of the Lord’s Name, which saves me. ||2||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੨:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੭
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਤੁਮਰੇ ਗੁਣ ਕਿਆ ਕਹਾ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਜਬ ਗੁਰੁ ਬੋਲਹ ਤਬ ਬਿਸਮੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
Thumarae Gun Kiaa Kehaa Maerae Sathiguraa Jab Gur Boleh Thab Bisam Hoe Jaae ||
What Glorious Virtues of Yours can I describe, O my True Guru? When the Guru speaks, I am transfixed with wonder.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੩:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੮
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਹਮ ਜੈਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ਅਵਰੁ ਕੋਈ ਰਾਖੈ ਜੈਸੇ ਹਮ ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਛਡਾਇ ॥
Ham Jaisae Aparaadhhee Avar Koee Raakhai Jaisae Ham Sathigur Raakh Leeeae Shhaddaae ||
Can anyone else save a sinner like me? The True Guru has protected and saved me.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੩:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੮
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਤੂੰਹੈ ਗੁਰੁ ਮਾਤਾ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਬੰਧਪੁ ਮੇਰਾ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥੩॥
Thoon Gur Pithaa Thoonhai Gur Maathaa Thoon Gur Bandhhap Maeraa Sakhaa Sakhaae ||3||
O Guru, You are my father. O Guru, You are my mother. O Guru, You are my relative, companion and friend. ||3||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੩:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੯
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਜੋ ਹਮਰੀ ਬਿਧਿ ਹੋਤੀ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਸਾ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹਰਿ ਜਾਣਹੁ ਆਪੇ ॥
Jo Hamaree Bidhh Hothee Maerae Sathiguraa Saa Bidhh Thum Har Jaanahu Aapae ||
My condition, O my True Guru – that condition, O Lord, is known only to You.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੪:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੦
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਹਮ ਰੁਲਤੇ ਫਿਰਤੇ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛਤਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਕੀਰੇ ਹਮ ਥਾਪੇ ॥
Ham Rulathae Firathae Koee Baath N Pooshhathaa Gur Sathigur Sang Keerae Ham Thhaapae ||
I was rolling around in the dirt, and no one cared for me at all. In the Company of the Guru, the True Guru, I, the worm, have been raised up and exalted.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੪:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੦
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੇਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਚੂਕੇ ਸਭਿ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ॥੪॥੫॥੧੧॥੪੯॥
Dhhann Dhhann Guroo Naanak Jan Kaeraa Jith Miliai Chookae Sabh Sog Santhaapae ||4||5||11||49||
Blessed, blessed is the Guru of servant Nanak; meeting Him, all my sorrows and troubles have come to an end. ||4||5||11||49||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੪੯) ੪:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੧
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
Gourree Bairaagan Mehalaa 4 ||
Gauree Bairaagan, Fourth Mehl:
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ ੧੬੭
ਕੰਚਨ ਨਾਰੀ ਮਹਿ ਜੀਉ ਲੁਭਤੁ ਹੈ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਮਾਇਆ ॥
Kanchan Naaree Mehi Jeeo Lubhath Hai Mohu Meethaa Maaeiaa ||
The soul of the man is lured by gold and women; emotional attachment to Maya is so sweet to him.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੨
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਘਰ ਮੰਦਰ ਘੋੜੇ ਖੁਸੀ ਮਨੁ ਅਨ ਰਸਿ ਲਾਇਆ ॥
Ghar Mandhar Ghorrae Khusee Man An Ras Laaeiaa ||
The mind has become attached to the pleasures of houses, palaces, horses and other enjoyments.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੩
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਉ ਛੂਟਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
Har Prabh Chith N Aavee Kio Shhoottaa Maerae Har Raaeiaa ||1||
The Lord God does not even enter his thoughts; how can he be saved, O my Lord King? ||1||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੧:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੩
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਇਹ ਨੀਚ ਕਰਮ ਹਰਿ ਮੇਰੇ ॥
Maerae Raam Eih Neech Karam Har Maerae ||
O my Lord, these are my lowly actions, O my Lord.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੪
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਬਖਸਿ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਮੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Gunavanthaa Har Har Dhaeiaal Kar Kirapaa Bakhas Avagan Sabh Maerae ||1|| Rehaao ||
O Lord, Har, Har, Treasure of Virtue, Merciful Lord: please bless me with Your Grace and forgive me for all my mistakes. ||1||Pause||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੪
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਕਿਛੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਜਾਤਿ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਢੰਗੁ ਨ ਮੇਰਾ ॥
Kishh Roop Nehee Kishh Jaath Naahee Kishh Dtang N Maeraa ||
I have no beauty, no social status, no manners.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੨:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੫
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਬੋਲਹ ਗੁਣ ਬਿਹੂਨ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਨ ਤੇਰਾ ॥
Kiaa Muhu Lai Boleh Gun Bihoon Naam Japiaa N Thaeraa ||
With what face am I to speak? I have no virtue at all; I have not chanted Your Name.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੨:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੬
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਹਮ ਪਾਪੀ ਸੰਗਿ ਗੁਰ ਉਬਰੇ ਪੁੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰਾ ॥੨॥
Ham Paapee Sang Gur Oubarae Punn Sathigur Kaeraa ||2||
I am a sinner, saved only by the Company of the Guru. This is the generous blessing of the True Guru. ||2||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੨:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੬
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਮੁਖੁ ਨਕੁ ਦੀਆ ਵਰਤਣ ਕਉ ਪਾਣੀ ॥
Sabh Jeeo Pindd Mukh Nak Dheeaa Varathan Ko Paanee ||
He gave all beings souls, bodies, mouths, noses and water to drink.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੩:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੭
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਅੰਨੁ ਖਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪੈਨਣੁ ਦੀਆ ਰਸ ਅਨਿ ਭੋਗਾਣੀ ॥
Ann Khaanaa Kaparr Painan Dheeaa Ras An Bhogaanee ||
He gave them corn to eat, clothes to wear, and other pleasures to enjoy.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੩:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੭
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਜਿਨਿ ਦੀਏ ਸੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਪਸੂ ਹਉ ਕਰਿ ਜਾਣੀ ॥੩॥
Jin Dheeeae S Chith N Aavee Pasoo Ho Kar Jaanee ||3||
But they do not remember the One who gave them all this. The animals think that they made themselves! ||3||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੩:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੮
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਸਭੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤਦਾ ਤੂੰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
Sabh Keethaa Thaeraa Varathadhaa Thoon Antharajaamee ||
You made them all; You are all-pervading. You are the Inner-knower, the Searcher of hearts.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੪:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੮
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167
ਹਮ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮ ਸੁਆਮੀ ॥
Ham Janth Vichaarae Kiaa Kareh Sabh Khael Thum Suaamee ||
What can these wretched creatures do? This whole drama is Yours, O Lord and Master.
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੪:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੯
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਾਟਿ ਵਿਹਾਝਿਆ ਹਰਿ ਗੁਲਮ ਗੁਲਾਮੀ ॥੪॥੬॥੧੨॥੫੦॥
Jan Naanak Haatt Vihaajhiaa Har Gulam Gulaamee ||4||6||12||50||
Servant Nanak was purchased in the slave-market. He is the slave of the Lord’s slaves. ||4||6||12||50||
ਗਉੜੀ (ਮਃ ੪) (੫੦) ੪:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੬੭ ਪੰ. ੧੯
Raag Gauri Bairaagan Guru Ram Das
Guru Granth Sahib Ang 167