Guru Granth Sahib Ang 118 – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ ੧੧੮
Guru Granth Sahib Ang 118
Guru Granth Sahib Ang 118
ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
Har Chaethahu Anth Hoe Sakhaaee ||
Think of the Lord, who shall be your Help and Support in the end.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧
Raag Maajh Guru Amar Das
ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
Har Agam Agochar Anaathh Ajonee Sathigur Kai Bhaae Paavaniaa ||1||
The Lord is Inaccessible and Incomprehensible. He has no master, and He is not born. He is obtained through love of the True Guru. ||1||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੧:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
Ho Vaaree Jeeo Vaaree Aap Nivaaraniaa ||
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who eliminate selfishness and conceit.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੨
Raag Maajh Guru Amar Das
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Aap Gavaaeae Thaa Har Paaeae Har Sio Sehaj Samaavaniaa ||1|| Rehaao ||
They eradicate selfishness and conceit, and then find the Lord; they are intuitively immersed in the Lord. ||1||Pause||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੨
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
Poorab Likhiaa S Karam Kamaaeiaa ||
According to their pre-ordained destiny, they act out their karma.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੨:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੩
Raag Maajh Guru Amar Das
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
Sathigur Saev Sadhaa Sukh Paaeiaa ||
Serving the True Guru, a lasting peace is found.
ਆਸਾ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੨੫) ੬:੪ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੪੨੪ ਪੰ. ੩
Raag Maajh Guru Amar Das
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
Bin Bhaagaa Gur Paaeeai Naahee Sabadhai Mael Milaavaniaa ||2||
Without good fortune, the Guru is not found. Through the Word of the Shabad, they are united in the Lord’s Union. ||2||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੨:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੪
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
Guramukh Alipath Rehai Sansaarae ||
The Gurmukhs remain unaffected in the midst of the world.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੩:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੪
Raag Maajh Guru Amar Das
ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
Gur Kai Thakeeai Naam Adhhaarae ||
The Guru is their cushion, and the Naam, the Name of the Lord, is their Support.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੩:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੪
Raag Maajh Guru Amar Das
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
Guramukh Jor Karae Kiaa This No Aapae Khap Dhukh Paavaniaa ||3||
Who can oppress the Gurmukh? One who tries shall perish, writhing in pain. ||3||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੩:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੫
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
Manamukh Andhhae Sudhh N Kaaee ||
The blind self-willed manmukhs have no understanding at all.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੪:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੫
Raag Maajh Guru Amar Das
ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
Aatham Ghaathee Hai Jagath Kasaaee ||
They are the assassins of the self, and the butchers of the world.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੪:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੬
Raag Maajh Guru Amar Das
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
Nindhaa Kar Kar Bahu Bhaar Outhaavai Bin Majooree Bhaar Pahuchaavaniaa ||4||
By continually slandering others, they carry a terrible load, and they carry the loads of others for nothing. ||4||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੪:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੬
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
Eihu Jag Vaarree Maeraa Prabh Maalee ||
This world is a garden, and my Lord God is the Gardener.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੫:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੭
Raag Maajh Guru Amar Das
ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
Sadhaa Samaalae Ko Naahee Khaalee ||
He always takes care of it-nothing is exempt from His Care.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੫:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੭
Raag Maajh Guru Amar Das
ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
Jaehee Vaasanaa Paaeae Thaehee Varathai Vaasoo Vaas Janaavaniaa ||5||
As is the fragrance which He bestows, so is the fragrant flower known. ||5||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੫:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੭
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
Manamukh Rogee Hai Sansaaraa ||
The self-willed manmukhs are sick and diseased in the world.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੬:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੮
Raag Maajh Guru Amar Das
ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
Sukhadhaathaa Visariaa Agam Apaaraa ||
They have forgotten the Giver of peace, the Unfathomable, the Infinite.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੬:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੮
Raag Maajh Guru Amar Das
ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
Dhukheeeae Nith Firehi Bilalaadhae Bin Gur Saanth N Paavaniaa ||6||
These miserable people wander endlessly, crying out in pain; without the Guru, they find no peace. ||6||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੬:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੯
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
Jin Keethae Soee Bidhh Jaanai ||
The One who created them, knows their condition.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੭:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੯
Raag Maajh Guru Amar Das
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
Aap Karae Thaa Hukam Pashhaanai ||
And if He inspires them, then they realize the Hukam of His Command.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੭:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੦
Raag Maajh Guru Amar Das
ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
Jaehaa Andhar Paaeae Thaehaa Varathai Aapae Baahar Paavaniaa ||7||
Whatever He places within them, that is what prevails, and so they outwardly appear. ||7||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੭:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੦
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
This Baajhahu Sachae Mai Hor N Koee ||
I know of no other except the True One.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੮:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੦
Raag Maajh Guru Amar Das
ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
Jis Laae Leae So Niramal Hoee ||
Those, whom the Lord attaches to Himself, become pure.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੮:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੧
Raag Maajh Guru Amar Das
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
Naanak Naam Vasai Ghatt Anthar Jis Dhaevai So Paavaniaa ||8||14||15||
O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, abides deep within the heart of those, unto whom He has given it. ||8||14||15||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੫) ੮:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੧
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
Maajh Mehalaa 3 ||
Maajh, Third Mehl:
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ ੧੧੮
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
Anmrith Naam Mann Vasaaeae ||
Enshrining the Ambrosial Naam, the Name of the Lord, in the mind,
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੨
Raag Maajh Guru Amar Das
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
Houmai Maeraa Sabh Dhukh Gavaaeae ||
All the pains of egotism, selfishness and conceit are eliminated.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੨
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
Anmrith Baanee Sadhaa Salaahae Anmrith Anmrith Paavaniaa ||1||
By continually praising the Ambrosial Bani of the Word, I obtain the Amrit, the Ambrosial Nectar. ||1||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੧:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੩
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
Ho Vaaree Jeeo Vaaree Anmrith Baanee Mann Vasaavaniaa ||
I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who enshrine the Ambrosial Bani of the Word within their minds.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੧:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੩
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Anmrith Baanee Mann Vasaaeae Anmrith Naam Dhhiaavaniaa ||1|| Rehaao ||
Enshrining the Ambrosial Bani in their minds, they meditate on the Ambrosial Naam. ||1||Pause||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੧:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੪
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
Anmrith Bolai Sadhaa Mukh Vainee ||
Those who continually chant the Ambrosial Words of Nectar see
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੨:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੪
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
Anmrith Vaekhai Parakhai Sadhaa Nainee ||
And behold this Amrit everywhere with their eyes.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੨:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੫
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
Anmrith Kathhaa Kehai Sadhaa Dhin Raathee Avaraa Aakh Sunaavaniaa ||2||
They continually chant the Ambrosial Sermon day and night; chanting it, they cause others to hear it. ||2||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੨:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੫
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
Anmrith Rang Rathaa Liv Laaeae ||
Imbued with the Ambrosial Love of the Lord, they lovingly focus their attention on Him.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੩:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੬
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
Anmrith Gur Parasaadhee Paaeae ||
By Guru’s Grace, they receive this Amrit.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੩:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੬
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
Anmrith Rasanaa Bolai Dhin Raathee Man Than Anmrith Peeaavaniaa ||3||
They chant the Ambrosial Name with their tongues day and night; their minds and bodies are satisfied by this Amrit. ||3||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੩:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੬
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
So Kishh Karai J Chith N Hoee ||
That which God does is beyond anyone’s consciousness;
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੪:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੭
Raag Maajh Guru Amar Das
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
This Dhaa Hukam Maett N Sakai Koee ||
No one can erase the Hukam of His Command.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੪:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੭
Raag Maajh Guru Amar Das
ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
Hukamae Varathai Anmrith Baanee Hukamae Anmrith Peeaavaniaa ||4||
By His Command, the Ambrosial Bani of the Word prevails, and by His Command, we drink in the Amrit. ||4||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੪:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੮
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118
ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
Ajab Kanm Karathae Har Kaerae ||
The actions of the Creator Lord are marvellous and wonderful.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੫:੧ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੮
Raag Maajh Guru Amar Das
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
Eihu Man Bhoolaa Jaandhaa Faerae ||
This mind is deluded, and goes around the wheel of reincarnation.
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੫:੨ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੯
Raag Maajh Guru Amar Das
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
Anmrith Baanee Sio Chith Laaeae Anmrith Sabadh Vajaavaniaa ||5||
Those who focus their consciousness on the Ambrosial Bani of the Word, hear the vibrations of the Ambrosial Word of the Shabad. ||5||
ਮਾਝ (ਮਃ ੩) ਅਸਟ (੧੬) ੫:੩ – ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੧੮ ਪੰ. ੧੯
Raag Maajh Guru Amar Das
Guru Granth Sahib Ang 118