sikhism

Sikhism or Sikhi (ਸਿੱਖੀ), pronounced from Sikh, meaning a “disciple” or “learner” is a religion that originated in the Punjab region in the northern part of the Indian subcontinent around the end of the 15th century, and has variously been defined as monotheistic, monistic and panentheistic. It is one of the youngest of the major world religions, and the world’s fifth-largest organized religion, as well as being the world’s ninth-largest overall religion. The fundamental beliefs of Sikhism, articulated in the sacred scripture Guru Granth Sahib, include faith and meditation on the name of the one creator, divine unity and equality of all humankind, engaging in selfless service, striving for justice for the benefit and prosperity of all, and honest conduct and livelihood while living a householder’s life. In the early 21st century there were nearly 25 million Sikhs worldwide, the great majority of them living in Punjab, according to the Encyclopaedia Britannica.

ਸਿਖ ਧਰਮ ਜਾਂ ਸਿੱਖੀ (ਸਿੱਖੀ), ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸਿੱਖਾਂ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ “ਸਿੱਖਿਅਕ” ਜਾਂ “ਸਿਖਿਆਰਥੀ” ਇੱਕ ਧਰਮ ਹੈ ਜੋ 15 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ ਇੱਕਦਲਵਾਦੀ, ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਅਤੇ ਪੈਨੈਨ੍ਹੈਨੀਵਾਦੀ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਧਰਮਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪੰਜਵਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਧਰਮ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਧਰਮ ਹੈ | ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਪਵਿੱਤਰ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥ ਵਿਚ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਸਿਰਜਨਹਾਰ, ਬ੍ਰਹਮ ਏਕਤਾ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਸਿਮਰਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨਿਸ਼ਕਿਰਿਆ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ, ਸਾਰੇ ਦੇ ਲਾਭ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਲਈ ਨਿਆਂ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਚਲਣ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਗ੍ਰਹਿਸਤੀ ਜੀਵਨ ਜੀਉਂਦੇ ਹਨ | ਐਨਸਾਈਕਲੋਪੀਡੀਆ ਬ੍ਰਿਟੈਨਿਕਾ ਅਨੁਸਾਰ 21 ਵੀਂ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿਚ ਤਕਰੀਬਨ 25 ਮਿਲੀਅਨ ਸਿੱਖ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ |

Sikhism is based on the spiritual teachings of Guru Nanak, the first Guru (1469–1539) and the nine Sikh gurus that succeeded him. The Tenth Guru, Guru Gobind Singh, named the Sikh scripture Guru Granth Sahib as his successor, terminating the line of human Gurus and making the scripture the eternal, religious-spiritual guide for Sikhs. Sikhism rejects claims that any particular religious tradition has a monopoly on Absolute Truth.

ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ, ਪਹਿਲੇ ਗੁਰੂ (1469-1539), ਅਤੇ ਨੌਂ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਸਫਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ | ਦਸਵੇਂ ਗੁਰੂ, ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਿੱਖ ਗ੍ਰੰਥ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਾਮਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖੀ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਲਈ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਨੂੰ ਸਦੀਵੀ, ਧਾਰਮਿਕ ਰੂਹਾਨੀ ਗਾਈਡ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ. ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦਾਅਵੇ ਨੂੰ ਖਾਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਖਾਸ ਧਾਰਮਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਪੂਰਨ ਸਤਿ ਉੱਤੇ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਹੈ |

The Sikh scripture opens with Ik Onkar (ੴ), its Mul Mantar and fundamental prayer about One Supreme Being (God). Sikhism emphasizes Simran (meditation on the words of the Guru Granth Sahib), that can be expressed musically through kirtan or internally through Nam Japo (repeat God’s name) as a means to feel God’s presence. It teaches followers to transform the “Five Thieves” (lust, rage, greed, attachment, and ego). Hand in hand, secular life is considered to be intertwined with the spiritual life. Guru Nanak taught that living an “active, creative, and practical life” of “truthfulness, fidelity, self-control, and purity” is above the metaphysical truth and that the ideal man is one who “establishes a union with God, knows His Will, and carries out that Will”.Guru Hargobind, the sixth Sikh Guru, established the political/temporal (Miri) and spiritual (Piri) realms to be mutually coexistent.

ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥ Ik Onkar (ੴ), ਇਸਦੇ Mul Mantar ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਰਮ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਬਾਰੇ ਮੁਢਲੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹਦਾ ਹੈ | ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਸਿਮਰਨ (ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ) ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਨਾਮ ਜਾਪੋ (ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ) ਰਾਹੀਂ ਕੀਰਤਨ ਰਾਹੀਂ ਜਾਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ | ਇਹ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ “ਪੰਜ ਚੋਰ” (ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਲੋਭ, ਮੋਹ, ਅਹੰਕਾਰ) ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ | ਹੱਥ ਵਿਚ ਹੱਥ, ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਾਲ ਘੁਲਿਆ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ | ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ “ਸਚਾਈ, ਸਤਿਕਾਰ, ਸਵੈ-ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧਤਾ” ਦਾ “ਸਰਗਰਮ, ਰਚਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਵਿਵਹਾਰਿਕ ਜੀਵਨ” ਜੀਵ ਪਰਾਭੌਤਿਕ ਸੱਚ ਤੋਂ ਉਪਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਆਦਰਸ਼ ਆਦਮੀ ਉਹ ਹੈ ਜੋ “ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈ , ਅਤੇ ਉਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ “. ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ, ਛੇਵੇਂ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਨੇ ਆਪਸੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਹੋਣ ਲਈ ਸਿਆਸੀ / ਅਜੋਕੀ (ਮੀਰੀ) ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ (ਪੀਰੀ) ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ |

Sikhism evolved in times of religious persecution. Two of the Sikh gurus – Guru Arjan (1563–1605) and Guru Tegh Bahadur (1621–1675) – were tortured and executed by the Mughal rulers after they refused to convert to Islam. The persecution of Sikhs triggered the founding of the Khalsa as an order to protect the freedom of conscience and religion, with qualities of a “Sant-Sipāhī” – a saint-soldier. The Khalsa was founded by the last Sikh Guru, Guru Gobind Singh.

ਧਾਰਮਿਕ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਦੋ ਗੁਰੂ – ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ (1563-1605) ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਤੇਗ਼ ਬਹਾਦਰ (1621-1675) – ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਮੁਗਲ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮ ਧਰਮ ਬਦਲਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ | ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਨੇ ਖਾਲਸਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਨੂੰ ਇਕ ਜ਼ਮੀਰ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ “ਸੰਤ-ਸਿਪਾਹੀ” ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਤ-ਸੈਨਿਕ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਇੱਕ ਹੁਕਮ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ | ਖਾਲਸਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਪਿਛਲੇ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ, ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ |

Ten Gurus and Authority

The term guru come from the Sanskrit gurū, meaning teacher, guide, or mentor. The traditions and philosophy of Sikhism were established by ten gurus from 1469 to 1708. Each guru added to and reinforced the message taught by the previous, resulting in the creation of the Sikh religion. Guru Nanak was the first guru and appointed a disciple as successor. Guru Gobind Singh was the final guru in human form. Before his death, Guru Gobind Singh decreed in 1708, that the Gurū Granth Sāhib would be the final and perpetual guru of the Sikhs.

Guru Nanak stated that his Guru is God who is the same from the beginning of time to the end of time. Nanak claimed to be God’s mouthpiece, God’s slave and servant but maintained that he was only a guide and teacher. Nanak stated that the human Guru is mortal, who is to be respected and loved but not worshipped.[110] When Guru or Satguru (The true guru) is used in Gurbani it is often referring to the highest expression of truthfulness – God.

Guru Angad succeeded Guru Nanak. Later, an important phase in the development of Sikhism came with the third successor, Guru Amar Das. Guru Nanak’s teachings emphasized the pursuit of salvation; Guru Amar Das began building a cohesive community of followers with initiatives such as sanctioning distinctive ceremonies for birth, marriage, and death. Amar Das also established the manji (comparable to a diocese) system of clerical supervision.

Guru Amar Das’s successor and son-in-law Guru Ram Das founded the city of Amritsar, which is home of the Harimandir Sahib and regarded widely as the holiest city for all Sikhs. Guru Arjan was arrested by Mughal authorities who were suspicious and hostile to the religious order he was developing. His persecution and death inspired his successors to promote a military and political organization of Sikh communities to defend themselves against the attacks of Mughal forces.

The Sikh gurus established a mechanism which allowed the Sikh religion to react as a community to changing circumstances. The sixth guru, Guru Hargobind, was responsible for the creation of the concept of Akal Takht (throne of the timeless one), which serves as the supreme decision-making centre of Sikhism and sits opposite the Harmandir Sahib. The Akal Takht is located in the city of Amritsar. The leader is appointed by the Shiromani Gurdwara Pabandhak Committee (SPGC). The Sarbat Ḵẖālsā (a representative portion of the Khalsa Panth) historically gathers at the Akal Takht on special festivals such as Vaisakhi or Hola Mohalla and when there is a need to discuss matters that affect the entire Sikh nation. A gurmatā (literally, guru’s intention) is an order passed by the Sarbat Ḵẖālsā in the presence of the Gurū Granth Sāhib. A gurmatā may only be passed on a subject that affects the fundamental principles of Sikh religion; it is binding upon all Sikhs. The term hukamnāmā (literally, edict or royal order) is often used interchangeably with the term gurmatā. However, a hukamnāmā formally refers to a hymn from the Gurū Granth Sāhib which is given the order to Sikhs.

Guru Amar Das chose festivals for celebration by Sikhs like Vaisakhi, wherein he asked Sikhs to assemble and share the festivities as a community.
Vaisakhi is one of the most important festivals of Sikhs, while other significant festivals commemorate the birth, lives of the Gurus and Sikh martyrs. Historically, these festivals have been based on the moon calendar Bikrami calendar. In 2003, the SGPC, the Sikh organization in charge of the upkeep of the historical gurdwaras of Punjab, adopted Nanakshahi calendar. The new calendar is highly controversial among Sikhs and is not universally accepted. Sikh festivals include the following:

• Vaisakhi which includes Parades and Nagar Kirtan occurs on 13 April or 14 April. Sikhs celebrate it because on this day which fell on 30 March 1699, the tenth Guru, Gobind Singh, inaugurated the Khalsa, the 11th body of Guru Granth Sahib and leader of Sikhs till eternity.
• Nagar Kirtan involves the processional singing of holy hymns throughout a community. While practicing at any time, it is customary in the month of Vaisakhi (or Vaisakhi). Traditionally, the procession is led by the saffron-robed Panj Piare (the five beloveds of the Guru), who are followed by the Guru Granth Sahib, the holy Sikh scripture, which is placed on a float.

• Band Chor Diwas has been another important Sikh festival in its history. In recent years, instead of Diwali, the post-2003 calendar released by SGPC has named it the Bandi Chhor Divas. Sikhs celebrate Guru Hargobind’s release from the Gwalior Fort, with several innocent Raja kings who were also imprisoned by Mughal Emperor Jahangir in 1619. This day continues to be commemorated on the same day of Hindu festival of Diwali, with lights, fireworks, and festivities.
• Hola Mohalla is a tradition started by Guru Gobind Singh. It starts the day after Sikhs celebrate Holi, sometimes referred to as Hola. Guru Gobind Singh modified Holi with a three-day Hola Mohalla extension festival of martial arts. The extension started the day after the Holi festival in Anandpur Sahib, where Sikh soldiers would train in mock battles, compete in horsemanship, athletics, archery and military exercises.
• Gurpurbs are celebrations or commemorations based on the lives of the Sikh Gurus. They tend to be either birthdays or celebrations of Sikh martyrdom. All ten Gurus have Gurpurbs on the Nanakshahi calendar, but it is Guru Nanak and Guru Gobind Singh who have a gurpurb that is widely celebrated in Gurdwaras and Sikh homes. The martyrdoms are also known as a Shaheedi Gurpurbs, which mark the martyrdom anniversary of Guru Arjan and Guru Tegh Bahadur.